Κάθε τόπος έχει τη δική του ιστορία. Κάθε τόπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τα δικά του σημεία αναφοράς, Τ’ Απόλλωνα έχουν τις δικές του ιδιαιτερότητες και τα δικά τους σύμβολα.
Μέσα από τα πευκοδάση, τα καταφύγια των ελαφιών, τους αυτοφυείς αρωματικούς θάμνους, δέσποζε στην αρχαιότητα ο ναός του θεού Απόλλωνα με το πανύψηλο Κάστρο, από την κορυφή του οποίου, κατά την παράδοση, αντίκριζες την Ακρόπολη της Λίνδου.
Μέσα από τα ποτάμια, τα τρεχούμενα νερά, τους κάμπους με τα σιτηρά και την πυκνή βλάστηση του ιερού δένδρου της ελιάς, δίπλα στο εικόνισμα της Παναγιάς της Δεξιοκρατούσας με το οικόσημο του μεγάλου Μαγίστρου D’ Aubosson και τον χειρόγραφο κώδικα του καλόγερου του Νείλου, ξεχωρίζει και αναδύεται μέσα στον πλατύφυλλο βασιλικό η ευωδία του Τίμιου Ξύλου που χάρισε η Αγία Ελένη στους Απολλωνιάτες.
Ίσως τότε να υπήρχαν περισσότερα δάση, περισσότερα νερά και περισσότερες καλλιέργειες, όμως και τώρα, ένα γηγενές ήθος αναδεικνύεται από τις πέτρες, τα καμένα δάση, το λιγότερο νερό και από το ίδιο πάντα καλοσυνάτο πρόσωπο των κατοίκων του χωριού.
Μέσα από την γεωφυσική φυσιογνωμία του τόπου, η προσήλωση στα θεία σύμβολα, αποτελούσαν και αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό «κλήρο» που έδωσαν οι θεοί σ’όσους γεννηθήκαμε εδώ και αυτόν έχουμε χρέος να τον διαφυλάξουμε και να τον κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές.
Απόλλωνα, Αύγουστος 2008
Ο Αντινομάρχης
Φώτης Χατζηδιάκος